जातिय संघियता बिरुद्ध मोर्चाबन्दि

एकल जातिय पहिचानको आधारमा होस् वा बहुल जातियको आधार, जुनसुकै आधारमा भएपनि "जातिय संघियता" देशको भबिष्यको लागि राम्रो कदापि हुन्न। यसले जाति-जाति बिचमा फुट ल्याएर अन्तिममा गृह युद्धमा देशलाई लैजान्छ। 

एउटा बिचारणीय कुरा के छ भने, केहि जात-जातिहरुको राज्यहरु को प्रस्ताव गर्दा समेत देश कै लगभग एक-चौथाई भन्दा बेसी जनसंख्या हुन आउने क्षेत्री-ब्राहमणहरुको छुट्टै राज्य प्रस्ताव नआउनुको पछाडी कुनै ठोस उद्देश्य छैन होला र? 

यस बिषयमा आ-आफ्नो राज्य हुनु पर्छ भन्ने माग राखेर आन्दोलनरत सम्पुर्ण जात-जातिका नेतृत्ववर्ग ले गम्भिर भएर बिचार पुर्याउनु पर्यो। 

के राजा फेरी आउलान?

नेपालमा राजपरिवार का अरौटे-भरौटेहरु र पारसको डन प्रवृत्तीले वाक्क नेपाली जनताहरुमा बिशेष गरी राजा बिरेन्द्रको बंश नाश पछिको परिस्थीतिले राजसंस्था प्रति नेपालीहरुको बितृष्णा र घृणा पलाएको सबैलाई अवगत भएकै कुरा हो।

अहिले को परिस्थितिमा भने नेताहरुले मच्चाएको ब्रह्म लुट देखी जनताहरु निराश हुनु स्वाभाविकै हो। अझ, जातिय संघियताको नाममा नेपाली समाजलाई टुक्र्याउन खोज्नु, ४-४ बर्ष सम्म पनि संबिधान बनाउन नसक्नु र पूर्व बिशिष्टहरुलाई आजिवन सुबिधा जस्ता प्रसंगहरुले आम नेपालीहरुको हृदय कुँडिन पुगेकोछ। अझ यस्तै परिस्थीति केहि समय लम्बिन पुग्यो भने "राजा" वा यस्तै कुनै तानाशाहको जन्म नहोला भन्न सकिन्न।

जातिय संघियता कि राष्ट्रियता ???

धेरै भयो जातिय संघियता को कुरो उठेको! तर यो कुरा मलाई चाहीँ मन परेन। त्यसैले जातियताको समर्थन गर्नुहुने सम्पुर्ण नेपाली दाजु-भाई तथा दिदी-बहिनीहरुलाई सम्बोधन गर्दै केहि कुराहरु प्रस्तुत गर्न चाहन्छु।

तटस्थ भएर सोच्नुस त, एउटा राष्ट्रको निर्माण कसरी भएको छ? राष्ट्र भनेको निश्चित भौगोलिक परिधी भित्र पर्ने व्यक्ती-समाजको बृहत रुप हो। यो कुनै समाज शास्त्री या राजनिती शास्त्री को परिभाषा नभएर, आम नागरिक को बुझाई हो र अकाट्य ध्रुवसत्य पनि हो।