एक सय चार सालको कालो औंशी रात
सुतिराख्या, सबै मौन, जंगे भुतको त्रास
मान्छे खाने भुत रे'छ, गाँइगुई कुरा चल्यो
एक कान, दुई कान, हुदैं मैदान, मुलुक भरी फैल्यो
हुन्न क्यारे सुति यसै, सबको खुल्यो आँखा
कोही जुटे घरैबाट, कोही कुदे पाखा
बिगुल बज्यो संघर्षको, घन्के जुलूस नारा
रातो खूनले लतपत, भिज्यो मुलूक सारा
डगाउन संघर्षलाई, मानव धर्मै छल्यो
डगाउन संघर्षलाई, मानव धर्मै छल्यो
गोलि बारी, काट मार, चल्नु सम्मै चल्यो
क्रान्ति र संघर्षले, ल्यायो आँधी बेरी
उडाईलग्यो भु्तको त्रास, छायो शान्ति फेरी